свінаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свінаво́д свінаво́ды
Р. свінаво́да свінаво́даў
Д. свінаво́ду свінаво́дам
В. свінаво́да свінаво́даў
Т. свінаво́дам свінаво́дамі
М. свінаво́дзе свінаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінаво́д м. свиново́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свінаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па свінаводству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Свінавод

т. 14, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Свінавод (р.) 4/448; 6/130, 300 (к.); 9/442, 516

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

свінагадо́вец, ‑доўца, м.

Тое, што і свінавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свиново́д свінаво́д, -да м., свінагадо́вец, -до́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Свінаводка (р.), гл. Свінавод

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)