Прытворна-набожны чалавек; ханжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прытворна-набожны чалавек; ханжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| свято́шы | ||
| свято́шы | свято́ш | |
| свято́шу | свято́шам | |
| свято́шу | свято́ш | |
| свято́шам | свято́шамі | |
| свято́шу | свято́шах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| свято́шы | ||
| свято́шы | свято́ш | |
| свято́шы | свято́шам | |
| свято́шу | свято́ш | |
| свято́шай свято́шаю |
свято́шамі | |
| свято́шы | свято́шах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Чалавек, які прытвараецца і выдае сябе набожным; ханжа.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святы́
1.
2.
3.
4.
◊ ~та́я пра́ўда — свята́я пра́вда;
с. дух — свято́й дух;
~ты́м ду́хам —
~та́я прастата́ — свята́я простота́;
~та́я ~ты́х — свята́я святы́х;
не ~ты́я гаршкі́ ле́пяць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)