свято́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чны свято́чная свято́чнае свято́чныя
Р. свято́чнага свято́чнай
свято́чнае		 свято́чнага свято́чных
Д. свято́чнаму свято́чнай свято́чнаму свято́чным
В. свято́чны (неадуш.)
свято́чнага (адуш.)		 свято́чную свято́чнае свято́чныя (неадуш.)
свято́чных (адуш.)
Т. свято́чным свято́чнай
свято́чнаю		 свято́чным свято́чнымі
М. свято́чным свято́чнай свято́чным свято́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свято́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чны свято́чная свято́чнае свято́чныя
Р. свято́чнага свято́чнай
свято́чнае		 свято́чнага свято́чных
Д. свято́чнаму свято́чнай свято́чнаму свято́чным
В. свято́чны (неадуш.)
свято́чнага (адуш.)		 свято́чную свято́чнае свято́чныя (неадуш.)
свято́чных (адуш.)
Т. свято́чным свято́чнай
свято́чнаю		 свято́чным свято́чнымі
М. свято́чным свято́чнай свято́чным свято́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узнёсла-свято́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнёсла-свято́чны узнёсла-свято́чная узнёсла-свято́чнае узнёсла-свято́чныя
Р. узнёсла-свято́чнага узнёсла-свято́чнай
узнёсла-свято́чнае		 узнёсла-свято́чнага узнёсла-свято́чных
Д. узнёсла-свято́чнаму узнёсла-свято́чнай узнёсла-свято́чнаму узнёсла-свято́чным
В. узнёсла-свято́чны (неадуш.)
узнёсла-свято́чнага (адуш.)		 узнёсла-свято́чную узнёсла-свято́чнае узнёсла-свято́чныя (неадуш.)
узнёсла-свято́чных (адуш.)
Т. узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чнай
узнёсла-свято́чнаю		 узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чнымі
М. узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чнай узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урачы́ста-свято́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урачы́ста-свято́чны урачы́ста-свято́чная урачы́ста-свято́чнае урачы́ста-свято́чныя
Р. урачы́ста-свято́чнага урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнае		 урачы́ста-свято́чнага урачы́ста-свято́чных
Д. урачы́ста-свято́чнаму урачы́ста-свято́чнай урачы́ста-свято́чнаму урачы́ста-свято́чным
В. урачы́ста-свято́чны (неадуш.)
урачы́ста-свято́чнага (адуш.)		 урачы́ста-свято́чную урачы́ста-свято́чнае урачы́ста-свято́чныя (неадуш.)
урачы́ста-свято́чных (адуш.)
Т. урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнаю		 урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чнымі
М. урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чнай урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урачы́ста-свято́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урачы́ста-свято́чны урачы́ста-свято́чная урачы́ста-свято́чнае урачы́ста-свято́чныя
Р. урачы́ста-свято́чнага урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнае		 урачы́ста-свято́чнага урачы́ста-свято́чных
Д. урачы́ста-свято́чнаму урачы́ста-свято́чнай урачы́ста-свято́чнаму урачы́ста-свято́чным
В. урачы́ста-свято́чны (неадуш.)
урачы́ста-свято́чнага (адуш.)		 урачы́ста-свято́чную урачы́ста-свято́чнае урачы́ста-свято́чныя (неадуш.)
урачы́ста-свято́чных (адуш.)
Т. урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнаю		 урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чнымі
М. урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чнай урачы́ста-свято́чным урачы́ста-свято́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стро́іцца¹, стро́юся, стро́ішся, стро́іцца; незак. (разм.).

1. Мець намер, збірацца.

Дзядзька строіўся будаваць хату.

2. Прыбірацца ў прыгажэйшае адзенне (разм.).

Дзяўчаты строіліся ў святочныя сукенкі, круціліся перад люстэркам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транспара́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Ліст з чорнымі лініямі, які падкладаецца пад нелінееную паперу, каб пры пісьме былі роўныя радкі.

2. Нацягнутая на раму тканіна або папера з якім-н. тэкстам ці малюнкам.

Святочныя транспаранты.

|| прым. транспара́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́тчына, ‑ы, ж.

Гіст. Сялянская гулянка з пачастункам, якая арганізоўвалася ў складчыну пасля збору ўраджаю ці ў святочныя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́венне, ‑я, н.

Разм. Гулянне, забавы. Усё цяпер адбывалася ў палацы культуры: не толькі святочныя бавенні, але і сходы, і нарады. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вяселля. Вясельны стол. Вясельныя песні. □ Святочныя і вясельныя дні прайшлі, як у цудоўным сне. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)