святлі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
святлі́чны |
святлі́чная |
святлі́чнае |
святлі́чныя |
| Р. |
святлі́чнага |
святлі́чнай
святлі́чнае |
святлі́чнага |
святлі́чных |
| Д. |
святлі́чнаму |
святлі́чнай |
святлі́чнаму |
святлі́чным |
| В. |
святлі́чны (неадуш.)
святлі́чнага (адуш.) |
святлі́чную |
святлі́чнае |
святлі́чныя (неадуш.)
святлі́чных (адуш.) |
| Т. |
святлі́чным |
святлі́чнай
святлі́чнаю |
святлі́чным |
святлі́чнымі |
| М. |
святлі́чным |
святлі́чнай |
святлі́чным |
святлі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
святлі́чны уст. светли́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
святлі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж. (уст.).
Светлы, чысты пакой у хаце.
|| прым. святлі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
светли́чный уст. святлі́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)