святлі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святлі́чны святлі́чная святлі́чнае святлі́чныя
Р. святлі́чнага святлі́чнай
святлі́чнае		 святлі́чнага святлі́чных
Д. святлі́чнаму святлі́чнай святлі́чнаму святлі́чным
В. святлі́чны (неадуш.)
святлі́чнага (адуш.)		 святлі́чную святлі́чнае святлі́чныя (неадуш.)
святлі́чных (адуш.)
Т. святлі́чным святлі́чнай
святлі́чнаю		 святлі́чным святлі́чнымі
М. святлі́чным святлі́чнай святлі́чным святлі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)