Свабо́да
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Свабо́да | |
| Свабо́дзе | |
| Свабо́ду | |
| Свабо́дай Свабо́даю |
|
| Свабо́дзе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Свабо́да
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Свабо́да | |
| Свабо́дзе | |
| Свабо́ду | |
| Свабо́дай Свабо́даю |
|
| Свабо́дзе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
свабо́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| свабо́да | |
| свабо́дзе | |
| свабо́ду | |
| свабо́дай свабо́даю |
|
| свабо́дзе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
свабодалю́бства, -а,
Любоў, імкненне да
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свабодалюбі́вы, -ая, -ае.
Які любіць свабоду, незалежнасць, прасякнуты любоўю, імкненнем да
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
све́точ
све́точ свобо́ды све́тач
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няво́ля, -і,
1. Адсутнасць незалежнасці,
2. Патрэба, неабходнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закайда́ніць
‘звязаць, пазбавіць каго-небудзь
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закайда́ню | закайда́нім | |
| закайда́ніш | закайда́ніце | |
| закайда́ніць | закайда́няць | |
| Прошлы час | ||
| закайда́ніў | закайда́нілі | |
| закайда́ніла | ||
| закайда́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| закайда́нь | закайда́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закайда́ніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звя́заны, -ая, -ае.
1. Пазбаўлены
2. Такі, праяўленне якога абумоўлена чым
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скава́ны, -ая, -ае;
Пазбаўлены лёгкасці,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
душы́цель, ‑я,
Той, хто душыць, прыгнятае каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)