закайда́ніць

‘звязаць, пазбавіць каго-небудзь свабоды’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закайда́ню закайда́нім
2-я ас. закайда́ніш закайда́ніце
3-я ас. закайда́ніць закайда́няць
Прошлы час
м. закайда́ніў закайда́нілі
ж. закайда́ніла
н. закайда́ніла
Загадны лад
2-я ас. закайда́нь закайда́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час закайда́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)