саю́зны гл. саюз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саю́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саю́зны саю́зная саю́знае саю́зныя
Р. саю́знага саю́знай
саю́знае		 саю́знага саю́зных
Д. саю́знаму саю́знай саю́знаму саю́зным
В. саю́зны (неадуш.)
саю́знага (адуш.)		 саю́зную саю́знае саю́зныя (неадуш.)
саю́зных (адуш.)
Т. саю́зным саю́знай
саю́знаю		 саю́зным саю́знымі
М. саю́зным саю́знай саю́зным саю́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саю́зны в разн. знач. сою́зный;

~ныя дзяржа́вы — сою́зные держа́вы (госуда́рства)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саю́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саюза, саюзу (у 2, 3 і 4 знач.). Саюзная армія. Саюзны бюджэт. □ Камсамолец Віктар ведае добра свае саюзныя абавязкі. Зарэцкі. // Які ўваходзіць у саюз, знаходзіцца ў саюзе. Саюзныя рэспублікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саю́з, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх асоб, груп і пад.

Сяброўскі с.

Раённы с. паляўнічых.

2. -у. Аб’яднанне, пагадненне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў.

Ваенны саюз.

Гандлёвы саюз.

3. Назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый, таварыстваў, партый, класаў.

С.

Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік.

Прафесійны с.

С. рабочых і сялян.

С. кампазітараў.

|| прым. саю́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саюз...,

Першая частка складаных слоў (назваў устаноў, арганізацый і пад.), якая адпавядае па значэнню словам «саюзны», «агульнасаюзны», напрыклад: саюздрук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сою́зный в разн. знач. саю́зны;

сою́зные держа́вы саю́зныя дзяржа́вы;

сою́зная респу́блика саю́зная рэспу́бліка;

сою́зное министе́рство саю́знае міністэ́рства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Саю́з ’цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх асоб, груп, таварыстваў, класаў; пагадненне, аб’яднанне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў; назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. союз ’тс’, таксама як і іншых вытворных ад яго: саю́зны, саю́знік і г. д. (Крукоўскі, Уплыў, 42, Гіст. лекс., 239). Рус. слова з ц.-слав. съѭзъ; параўн. ст.-слав. съвѫзъ, съѫзъ ’прывязь, рамень, вузы’, ст.-рус. съвузъ ’сувязь, вузы’. Далей да вязаць, вузы; гл. Фасмер, 3, 731.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)