саю́зны

1. Búndes-, verbündet; alliíert (пра дзяржавы);

саю́зныя дзяржа́вы die verbündeten [alliíerten] Mächte;

саю́зная дзяржа́ва Búndesstaat m -(e)s, -en;

2. (які адносіўся да СССР) гіст. Unións-;

саю́зныя рэспу́блікі Uniónsrepubliken pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verbündet

a саю́зны, саю́зніцкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

allied

[ˈælaɪd]

adj.

1) блізкі́; суме́жны

allied sciences — суме́жныя галі́ны наву́кі

2) саю́зьніцкі, саю́зны

allied nations (armies) — саю́зьніцкія наро́ды (а́рміі); алія́нты

3) спалу́чаны

allied banks — спалу́чаныя ба́нкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

union

[ˈju:njən]

1.

n.

1) задзіно́чаньне n.

The United States was formed by the union of thirteen former British colonies — Злу́чаныя Шта́ты былі́ ство́раныя праз задзіно́чаньне трынаццацёх былы́х брыта́нскіх калёніяў

2) у́нія

the Union of the Grand Duchy of Lithuania and Poland — у́нія Вялі́кага Кня́ства Літо́ўскага з По́льшчай

3) зьвяз -у m., саю́з -у m.

а) trade union — прафэсі́йны зьвяз, прафзьвя́з, прафсаю́з -у m.

б) Union of Soviet Socialist Republics (USSR) — Саю́з Саве́цкіх Сацыялісты́чных Рэспу́блікаў

4) зго́да f.; адзі́нства n.

in perfect union — у по́ўнай зго́дзе

5) жані́мства n.

6) ні́пэль -я m. (у прыла́дах і мэхані́змах); му́фта f. (для тру́баў)

2.

adj.

саю́зны, прафсаю́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дагаво́р м.

1. Vertrág m -(e)s, -träge; Pakt m -(e)s -e; Ábkommen n -s, - (пагадненне);

мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag m;

гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag m, Hándelsabkommen n;

крэды́тны дагаво́р Kredítvertrag m;

дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag m;

рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag m;

міжнаро́дны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;

двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;

шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;

дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt m;

саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag m;

дагаво́р аб забаро́не выпрабава́нняў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen n, Ábkommen über die Éinstellung der Kérnwaffenversuche;

дагаво́р аб дру́жбе і ўзае́мнай дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt m;

заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;

пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;

скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;

краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р дып. Vertrágs staat m -(e)s, -en, Signatárstaat m, Signatármacht [zignɑ´tɑ:r-] f -, -mächte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)