сашэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. сашэ́ сашэ́
Р. сашэ́ сашэ́
Д. сашэ́ сашэ́
В. сашэ́ сашэ́
Т. сашэ́ сашэ́
М. сашэ́ сашэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашэ́ нескл., ср. саше́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашэ́, нескл., н.

1. Надушаная ці напоўненая араматычнымі рэчывамі падушачка, якая кладзецца ў бялізну для надання ёй прыемнага паху.

2. Сумачка для захоўвання насовак, грабянцоў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саше́ нескл. сашэ́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)