сасо́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сасо́чак сасо́чкі
Р. сасо́чка сасо́чкаў
Д. сасо́чку сасо́чкам
В. сасо́чак сасо́чкі
Т. сасо́чкам сасо́чкамі
М. сасо́чку сасо́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сасо́чак, -чка м., в разн. знач. сосо́чек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасо́чак, ‑чка, м.

1. Памянш.-ласк. да сасок (у 1, 2 знач.).

2. Бугарок на паверхні скуры, на слізістай абалонцы і пад., якому ўласціва адчувальнасць. Сасочкі надскуркі. Пер’евыя сасочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

Знешняя частка малочнай залозы млекакормячых і чалавека, з якой (у самак і жанчын) ссуць малако.

|| памянш. сасо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. саско́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сосо́чек анат. сасо́чак, -чка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасочкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на сасок, сасочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)