сартава́льная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
сартава́льная |
сартава́льныя |
| Р. |
сартава́льнай |
сартава́льных |
| Д. |
сартава́льнай |
сартава́льным |
| В. |
сартава́льную |
сартава́льныя |
| Т. |
сартава́льнай сартава́льнаю |
сартава́льнымі |
| М. |
сартава́льнай |
сартава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сартава́льная сущ., торг., ж.-д. сортиро́вочная
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.
Размяркоўваць, раскладваць па сартах.
С. бульбу.
С. швейныя вырабы.
|| зак. рассартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.
|| наз. сартава́нне, -я, н. і сарціро́ўка, -і, ДМ -роўцы, ж.
|| прым. сартава́льны, -ая, -ае і сарціро́вачны, -ая, -ае.
Сартавальная машына.
Сарціровачная ўстаноўка.
○
Сартавальная горка — месца на чыгуначных пуцях, дзе фарміруюцца саставы (спец.).
Сартавальная станцыя — станцыя, дзе фарміруюць і расфарміроўваюць чыгуначныя саставы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сартава́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сарціроўкі (у 1 знач.). Сартавальныя работы. // Прызначаны для яе. Сартавальнае сіта.
2. у знач. наз. сартава́льная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе адбываецца сартаванне чаго‑н.
3. у знач. наз. сартава́льная, ‑ай, ж. Тое, што і сартавальная станцыя.
•••
Сартавальная горка гл. горка 1 (у 2 знач.).
Сартавальная станцыя гл. станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сортиро́вочная сущ., торг., ж.-д. сартава́льная, -най ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сартава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сартава́льны |
сартава́льная |
сартава́льнае |
сартава́льныя |
| Р. |
сартава́льнага |
сартава́льнай сартава́льнае |
сартава́льнага |
сартава́льных |
| Д. |
сартава́льнаму |
сартава́льнай |
сартава́льнаму |
сартава́льным |
| В. |
сартава́льны (неадуш.) сартава́льнага (адуш.) |
сартава́льную |
сартава́льнае |
сартава́льныя (неадуш.) сартава́льных (адуш.) |
| Т. |
сартава́льным |
сартава́льнай сартава́льнаю |
сартава́льным |
сартава́льнымі |
| М. |
сартава́льным |
сартава́льнай |
сартава́льным |
сартава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гра́війна-сартава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гра́війна-сартава́льны |
гра́війна-сартава́льная |
гра́війна-сартава́льнае |
гра́війна-сартава́льныя |
| Р. |
гра́війна-сартава́льнага |
гра́війна-сартава́льнай гра́війна-сартава́льнае |
гра́війна-сартава́льнага |
гра́війна-сартава́льных |
| Д. |
гра́війна-сартава́льнаму |
гра́війна-сартава́льнай |
гра́війна-сартава́льнаму |
гра́війна-сартава́льным |
| В. |
гра́війна-сартава́льны (неадуш.) гра́війна-сартава́льнага (адуш.) |
гра́війна-сартава́льную |
гра́війна-сартава́льнае |
гра́війна-сартава́льныя (неадуш.) гра́війна-сартава́льных (адуш.) |
| Т. |
гра́війна-сартава́льным |
гра́війна-сартава́льнай гра́війна-сартава́льнаю |
гра́війна-сартава́льным |
гра́війна-сартава́льнымі |
| М. |
гра́війна-сартава́льным |
гра́війна-сартава́льнай |
гра́війна-сартава́льным |
гра́війна-сартава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драбі́льна-сартава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
драбі́льна-сартава́льны |
драбі́льна-сартава́льная |
драбі́льна-сартава́льнае |
драбі́льна-сартава́льныя |
| Р. |
драбі́льна-сартава́льнага |
драбі́льна-сартава́льнай драбі́льна-сартава́льнае |
драбі́льна-сартава́льнага |
драбі́льна-сартава́льных |
| Д. |
драбі́льна-сартава́льнаму |
драбі́льна-сартава́льнай |
драбі́льна-сартава́льнаму |
драбі́льна-сартава́льным |
| В. |
драбі́льна-сартава́льны (неадуш.) драбі́льна-сартава́льнага (адуш.) |
драбі́льна-сартава́льную |
драбі́льна-сартава́льнае |
драбі́льна-сартава́льныя (неадуш.) драбі́льна-сартава́льных (адуш.) |
| Т. |
драбі́льна-сартава́льным |
драбі́льна-сартава́льнай драбі́льна-сартава́льнаю |
драбі́льна-сартава́льным |
драбі́льна-сартава́льнымі |
| М. |
драбі́льна-сартава́льным |
драбі́льна-сартава́льнай |
драбі́льна-сартава́льным |
драбі́льна-сартава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ачышча́льна-сартава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачышча́льна-сартава́льны |
ачышча́льна-сартава́льная |
ачышча́льна-сартава́льнае |
ачышча́льна-сартава́льныя |
| Р. |
ачышча́льна-сартава́льнага |
ачышча́льна-сартава́льнай ачышча́льна-сартава́льнае |
ачышча́льна-сартава́льнага |
ачышча́льна-сартава́льных |
| Д. |
ачышча́льна-сартава́льнаму |
ачышча́льна-сартава́льнай |
ачышча́льна-сартава́льнаму |
ачышча́льна-сартава́льным |
| В. |
ачышча́льна-сартава́льны (неадуш.) ачышча́льна-сартава́льнага (адуш.) |
ачышча́льна-сартава́льную |
ачышча́льна-сартава́льнае |
ачышча́льна-сартава́льныя (неадуш.) ачышча́льна-сартава́льных (адуш.) |
| Т. |
ачышча́льна-сартава́льным |
ачышча́льна-сартава́льнай ачышча́льна-сартава́льнаю |
ачышча́льна-сартава́льным |
ачышча́льна-сартава́льнымі |
| М. |
ачышча́льна-сартава́льным |
ачышча́льна-сартава́льнай |
ачышча́льна-сартава́льным |
ачышча́льна-сартава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рка 1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
1. Памянш. да гара (у 1, 2 знач.); невялікая гара. Катацца з горкі. Горка папер.
2. Прыстасаванне для сарціроўкі вагонаў на станцыях, якое дазваляе выкарыстоўваць сілу цяжару вагонаў для перамяшчэння іх па схіле чыгуначнага пуці. Сартавальная горка. Механізаваная горка.
го́рка 2,
1. Прысл. да горкі.
2. безас. у знач. вык. Пра адчуванне гаркоты, горкага смаку. Ад зёлак у роце горка.
3. безас. у знач. вык., каму. Пра пачуццё горычы, прыгнечаны настрой, у якім знаходзіцца хто‑н. Некалькі разоў прачытала Аленка гэты ліст. У некаторых момантах чытання ёй то было прыемна, то горка і крыўдна. Колас.
4. у знач. выкл. го́рка! Разм. Вокліч, якім за вясельным сталом просяць маладых пацалавацца. У прасторнай, ярка асветленай зале палаца гучаць вясельныя песні і чуецца традыцыйнае «горка!». Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)