сапу́н
‘клапан’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сапу́н |
сапуны́ |
| Р. |
сапуна́ |
сапуно́ў |
| Д. |
сапуну́ |
сапуна́м |
| В. |
сапу́н |
сапуны́ |
| Т. |
сапуно́м |
сапуна́мі |
| М. |
сапуне́ |
сапуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сапу́н
‘той, хто цяжка сапе’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сапу́н |
сапуны́ |
| Р. |
сапуна́ |
сапуно́ў |
| Д. |
сапуну́ |
сапуна́м |
| В. |
сапуна́ |
сапуно́ў |
| Т. |
сапуно́м |
сапуна́мі |
| М. |
сапуне́ |
сапуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сапу́н техн. сапу́н, -на́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сапу́н I, -на́ м., разг. сопу́н
сапу́н II, -на́ м., тех. сопу́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сапу́н, ‑а, м.
1. Разм. Той, хто цяжка дыхае, сапе.
2. Спец. Клапан у картэры рухавіка ўнутранага згарання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапу́ха, ‑і, ДМ ‑пусе, ж.
Жан. да сапун (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядо́бра,
1. Прысл. да нядобры (у 1, 3–5 знач.).
2. безас. у знач. вык. Дрэнна. Марылька глядзіць на.. [бацьку] і маўчыць. А потым пытаецца: — Праўда, тата, — хварэць нядобра? Брыль. // Не ўсё ў парадку, не па душы. На жаль, і так яшчэ бывае. Сапун сядзіць, на іншых наракае: Прамашка ў гэтага, памылка ў таго... Усё яму нядобра, слаба. Корбан.
3. безас. у знач. вык., каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан. [Вера:] — Табе нядобра, мая ягадка? Ты, можа, вады вып’еш? Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)