сапу́н

‘клапан’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сапу́н сапуны́
Р. сапуна́ сапуно́ў
Д. сапуну́ сапуна́м
В. сапу́н сапуны́
Т. сапуно́м сапуна́мі
М. сапуне́ сапуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапу́н

‘той, хто цяжка сапе’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сапу́н сапуны́
Р. сапуна́ сапуно́ў
Д. сапуну́ сапуна́м
В. сапуна́ сапуно́ў
Т. сапуно́м сапуна́мі
М. сапуне́ сапуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапу́н техн. сапу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапу́н I, -на́ м., разг. сопу́н

сапу́н II, -на́ м., тех. сопу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапу́н, ‑а, м.

1. Разм. Той, хто цяжка дыхае, сапе.

2. Спец. Клапан у картэры рухавіка ўнутранага згарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапу́н м. разм.

1. тэх. Ventl [vɛn-] n -s, -e (клапан);

2. (хто цяжка сапе) Schnufer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сапун А. У. 4/561

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сапун М. П. 12/517

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сапун Г. П. 7/223; 12/169

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сапу́ха, ‑і, ДМ ‑пусе, ж.

Жан. да сапун (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)