санда́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
санда́лавы |
санда́лавая |
санда́лавае |
санда́лавыя |
| Р. |
санда́лавага |
санда́лавай
санда́лавае |
санда́лавага |
санда́лавых |
| Д. |
санда́лаваму |
санда́лавай |
санда́лаваму |
санда́лавым |
| В. |
санда́лавы (неадуш.)
санда́лавага (адуш.) |
санда́лавую |
санда́лавае |
санда́лавыя (неадуш.)
санда́лавых (адуш.) |
| Т. |
санда́лавым |
санда́лавай
санда́лаваю |
санда́лавым |
санда́лавымі |
| М. |
санда́лавым |
санда́лавай |
санда́лавым |
санда́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
санда́ловый санда́лавы;
санда́ловое де́рево санда́лавае дрэ́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
санда́лавы і санта́лавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сандала 1 (саптала). Сандалавае дрэва. // Здабыты, зроблены з сандалу (санталу). Сандалавая фарба. Сандалавая шкатулка.
2. у знач. наз. санда́лавыя, ‑ых. Сямейства паўднёвых раслін (траў, кустоў, радзей дрэў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Санда́л ’вечназялёнае трапічнае дрэва сямейства сандалавых’ (ТСБМ). Ст.-рус. сандалъ ’тс’. З рус. санда́л ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 88). Апошняе праз грэч. σάνταλον з араб. s̥andal ад ст.-інд. candanas ’сандалавае дрэва’, candrás ’бліскучы’ (Праабражэнскі, 2, 249; Фасмер, 3, 556). Фасмер (там жа) дапускае пасрэднасць тур. sandal (параўн., напрыклад, блізкія формы ў Радлава (4, 305) і Міклашыча (Türk. El. Nachtr., 2, 155).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)