самолю́бие самалю́бства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самалю́бства ср. самолю́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уязвлённый прич., прил. ура́жаны; абра́жаны; уко́латы;

уязвлённое самолю́бие абража́нае (уко́латае) самалю́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казыта́ць несов., прям., перен. щекота́ть;

к. чыё-не́будзь самалю́бства — щекота́ть чьё-л. самолю́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паказыта́ць сов., прям., перен. пощекота́ть;

п. пад па́хай — пощекота́ть под мы́шкой;

п. чыё-не́будзь самалю́бства — пощекота́ть чьё-л. самолю́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ущемля́ть несов., прям., перен. ушчамля́ць, ушчэ́мліваць;

ущемля́ть па́льцы ушчамля́ць (ушчэ́мліваць) па́льцы;

ущемля́ть в права́х ушчамля́ць у права́х;

ущемлять самолю́бие ушчамля́ць самалю́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчамі́ць сов.

1. прищеми́ть, ущеми́ть, защеми́ть;

у. па́лец у дзве́ры — прищеми́ть (ущеми́ть, защеми́ть) па́лец две́рью;

2. перен. ущеми́ть;

у. у права́х — ущеми́ть в права́х;

у. самалю́бства — ущеми́ть самолю́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́зіць сов.

1. порази́ть, взволнова́ть; потрясти́;

яго ўра́зіла надзвыча́йная цішыня́ — его́ порази́ла необыкнове́нная тишина́;

падзе́і апо́шніх дзён ~зілі мяне́ — собы́тия после́дних дней потрясли́ (взволнова́ли) меня́;

2. оскорби́ть, заде́ть;

у. самалю́бства — оскорби́ть (заде́ть) самолю́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хво́ры

1. прил., прям., перен. больно́й;

х. чалаве́к — больно́й челове́к;

~рае сэ́рца — больно́е се́рдце;

~рае самалю́бства — больно́е самолю́бие;

2. в знач. сущ. больно́й;

◊ валі́ць з ~рай галавы́ на здаро́вую — вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбереди́ть сов.

1. (вызвать боль) разверадзі́ць, развярэ́дзіць, раздражні́ць, раз’я́трыць, расцвялі́ць;

разбереди́ть ра́ну разверадзі́ць (развярэ́дзіць, раздражні́ць, раз’я́трыць, расцвялі́ць) ра́ну;

2. перен. (растревожить, разволновать) растрыво́жыць, расхвалява́ць;

разбереди́ть ду́шу растрыво́жыць (расхвалява́ць) ду́шу;

3. перен. (возбудить, усилить) раздражні́ць;

разбереди́ть самолю́бие раздражні́ць самалю́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)