самачы́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самачы́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самачы́нна нареч. самочи́нно, самоупра́вно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаўпра́ўны, -ая, -ае.

Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву.

С. бюракрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самочи́нно нареч. самачы́нна;

де́йствовать самочи́нно дзе́йнічаць самачы́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самоупра́вно нареч. самаўпра́ўна, самачы́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самачы́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Дзейнічаць самачынна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўпра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву. Самаўпраўны дыктатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)