самахо́дны, -ая, -ае.

Які рухаецца сваёй цягай.

С. камбайн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самахо́дны самахо́дная самахо́днае самахо́дныя
Р. самахо́днага самахо́днай
самахо́днае		 самахо́днага самахо́дных
Д. самахо́днаму самахо́днай самахо́днаму самахо́дным
В. самахо́дны (неадуш.)
самахо́днага (адуш.)		 самахо́дную самахо́днае самахо́дныя (неадуш.)
самахо́дных (адуш.)
Т. самахо́дным самахо́днай
самахо́днаю		 самахо́дным самахо́днымі
М. самахо́дным самахо́днай самахо́дным самахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самахо́дны тех. самохо́дный;

с. камба́йн — самохо́дный комба́йн;

~ная гарма́та — самохо́дное ору́дие;

○ ~нае шасі́ — самохо́дное шасси́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самахо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які рухаецца сваёй цягай. Самаходны кран. □ Далёка разносіцца па абуджаных прасторах гул трактароў і самаходных камбайнаў. Пальчэўскі.

2. Які мае на ўзбраенні самаходныя гарматы. Самаходны полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самодви́жущийся прил. самару́шны, самахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самохо́дный техн. самахо́дны;

самохо́дная пу́шка самахо́дная гарма́та;

самохо́дный комба́йн самахо́дны камба́йн;

самохо́дная устано́вка самахо́дная ўстано́ўка;

самохо́дный тра́нспорт самахо́дны тра́нспарт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўта...¹ Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. ў знач.:

1) аўтаматычны, напр.: аўтазборка, аўтарэзка;

2) самаходны, напр.: аўтаплуг, аўтадрызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планетахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычны самаходны апарат з дыстанцыйным кіраваннем, які перамяшчаецца па паверхні планеты, аддаленай ад Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтака́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самаходны вазок з рухавіком унутранага згарання для перавозкі грузаў, багажу на невялікія адлегласці.

|| прым. аўтака́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

батыска́ф, ‑а, м.

Самаходны апарат для глыбакаводных даследаванняў.

[Грэч. bathýs — глыбокі, skáphos — судна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)