самада́йка
‘шчодрая жанчына, прадажная жанчына, прастытутка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самада́йка |
самада́йкі |
| Р. |
самада́йкі |
самада́ек |
| Д. |
самада́йцы |
самада́йкам |
| В. |
самада́йку |
самада́ек |
| Т. |
самада́йкай
самада́йкаю |
самада́йкамі |
| М. |
самада́йцы |
самада́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
проститу́тка прастыту́тка, -кі ж.; разг. прасталы́тка, -кі ж., разг. самада́йка, -кі ж., распу́сніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шлю́ха груб., прост. (женщина лёгкого поведения, развратница, проститутка) распу́сніца, -цы ж.; прасталы́тка, -кі ж.; самада́йка, -кі ж.; (проститутка) прастыту́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)