самада́йка
‘шчодрая жанчына, прадажная жанчына, прастытутка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самада́йка | самада́йкі | |
| самада́йкі | самада́ек | |
| самада́йцы | самада́йкам | |
| самада́йку | самада́ек | |
| самада́йкай самада́йкаю |
самада́йкамі | |
| самада́йцы | самада́йках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)