самаво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаво́льны самаво́льная самаво́льнае самаво́льныя
Р. самаво́льнага самаво́льнай
самаво́льнае		 самаво́льнага самаво́льных
Д. самаво́льнаму самаво́льнай самаво́льнаму самаво́льным
В. самаво́льны (неадуш.)
самаво́льнага (адуш.)		 самаво́льную самаво́льнае самаво́льныя (неадуш.)
самаво́льных (адуш.)
Т. самаво́льным самаво́льнай
самаво́льнаю		 самаво́льным самаво́льнымі
М. самаво́льным самаво́льнай самаво́льным самаво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаво́льны, -ая, -ае.

1. Які паступае, робіць па сваёй волі, не лічачыся ні з кім.

Самавольныя дзеянні.

2. Які робіцца без дазволу, самаўпраўны.

Самавольная паездка.

|| наз. самаво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаво́льны в разн. знач. самово́льный, своево́льный;

~ная адлу́чка — самово́льная отлу́чка;

~ныя распараджэ́нні — самово́льные (своево́льные) распоряже́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаво́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дзейнічае па сваёй волі, як сам жадае, не лічачыся ні з кім. Самавольныя распараджэнні.

2. Які робіцца без дазволу, самаўпраўна. За самавольна, паход на чыгунку Рыме давялося выслухаць нямала дакорлівых слоў ад камандзіра. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самачы́нны, -ая, -ае.

Самавольны, самаўпраўны.

С. падыход.

|| наз. самачы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самачы́нны, ‑ая, ‑ае.

Самавольны, самаўпраўны. Самачыннае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаво́льства, -а, н.

1. Схільнасць рабіць што-н. па-свойму, не лічачыся ні з кім.

С. адміністрацыі.

2. Самавольныя паводзіны; самавольны ўчынак.

С. дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

произво́льный

1. (необоснованный) адво́льны;

произво́льное мне́ние адво́льнае меркава́нне;

2. (ничем не стесняемый) адво́льны, самаво́льны;

произво́льные движе́ния адво́льныя ру́хі;

произво́льный посту́пок самаво́льны (адво́льны) учы́нак;

3. (производимый по личному произволу) самаво́льны;

соверше́нно произво́льные распоряже́ния зусі́м самаво́льныя распараджэ́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своево́льный

1. (о человеке) сваво́льны, сваяво́льны;

2. (о поступке) самаво́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самово́льный в разн. знач. самаво́льны;

самово́льный ребёнок самаво́льнае дзіця́;

самово́льная отлу́чка самаво́льная адлу́чка, самаво́лка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)