самава́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | самава́р | самава́ры | 
		
			| Р. | самава́ра | самава́раў | 
		
			| Д. | самава́ру | самава́рам | 
		
			| В. | самава́р | самава́ры | 
		
			| Т. | самава́рам | самава́рамі | 
		
			| М. | самава́ры | самава́рах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
самава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Металічнае прыстасаванне для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне.
Ставіць с. (пачаць кіпяціць ваду ў самавары). Электрычны с.
|| памянш. самава́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. самава́рны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
самава́р, ‑а, м.
Металічны прыбор для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне. — Уставай, мама, самавар стаў, бацька едзе з пасажырскім. Лынькоў. [Марыя Карпаўна] несла медны начышчаны да бляску самавар, які дыхаў парай. Гурскі. // Пра піццё чаю, чаяпіцце. Па некалькі разоў на дзень заказвалі самавар. Гартны. [Турсевіч:] — Ну, вось што, Лабуня! Зараз закамандую гаспадыні самавар. Колас.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Самава́р ’металічны прыбор для кіпячэння вады з награвальнай трубкай у сярэдзіне’ (ТСБМ, Др.-Падб.). З рус. самова́р ’тс’, якое ад сам і варить (Праабражэнскі, 2, 248; Брукнер, 480). Інакш Міклашыч, які бачыць у рускім слове запазычанне з цюрк. sanabar, што менш верагодна. Падрабязна аб рус. слове гл. Фасмер, 3, 553.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
лу́джаны, -ая, -ае.
Пакрыты палудай.
Л. самавар.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
самова́р самава́р, -ра м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
электрасамава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Самавар, у якім вада награваецца з дапамогай электраэнергіі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
нашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.
Начысціць, нацерці да бляску, навесці глянец.
Н. самавар.
|| незак. нашаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. нашаро́ўванне, -я, н.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
пуза́ты, -ая, -ае (разм.).
1. 3 вялікім жыватом.
П. мужчына.
2. перан. Нізкі і шырокі, з пукатымі бакамі.
П. чыгун. П. самавар.
|| наз. пуза́тасць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)