салітэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны брыльянт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салітэ́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. салітэ́р салітэ́ры
Р. салітэ́ра салітэ́раў
Д. салітэ́ру салітэ́рам
В. салітэ́р салітэ́ры
Т. салітэ́рам салітэ́рамі
М. салітэ́ры салітэ́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

салітэ́р м. (бриллиант) солите́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салітэ́р, ‑а, м.

Буйны брыльянт.

[Фр. solitaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солите́р (бриллиант) салітэ́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)