салёнасць, -і, ж.

Уласцівасць салёнага; насычанасць соллю.

Ступень салёнасці мораў бывае розная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. салё́насць
Р. салё́насці
Д. салё́насці
В. салё́насць
Т. салё́насцю
М. салё́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

салёнасць ж. солёность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць салёнага (у 1, 2 знач.); насычанасць соллю. Чарнаморская вада мае ўдвая меншую салёнасць у параўнанні з міжземнаморскай. «Маладосць». // перан. Пра маральную якасць людзей. [Рэдактар:] — Як далёка, кажу вам, стаіце вы ад жыцця! І калі вы, соль зямлі, страцілі салёнасць, то што сказаць аб гэтых малых? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасо́л, -у, м.

Недастатковая салёнасць.

Н. на стале, перасол на спіне (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

солёность салёнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недасо́л, ‑у, м.

Недастатковая салёнасць. Недасол на стале, перасол на спіне. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́л, ‑у, м.

Празмерная салёнасць, лішак солі ў чым‑н. Недасол на стале, перасол на спіне. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́дасаль, ‑і, ж.

Абл. Недастатковая салёнасць; недасол. Першую лыжку зачэрпне [бацька] — пакаштуе, калі недасаль, — загадае Хвядосу: — Падай салянку. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)