саля́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | саля́рый | саля́рыі | 
		
			| Р. | саля́рыя | саля́рыяў | 
		
			| Д. | саля́рыю | саля́рыям | 
		
			| В. | саля́рый | саля́рыі | 
		
			| Т. | саля́рыем | саля́рыямі | 
		
			| М. | саля́рыі | саля́рыях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
саля́рый, -я, мн. -і, -яў, м.
1. Апарат штучнага загару.
Гарызантальны і вертыкальны с.
2. Касметычны кабінет, абсталяваны апаратам штучнага загару.
Наведаць с.
3. Спецыяльная адкрытая пляцоўка для прыняцця сонечных ваннаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
саля́рый м., мед. соля́рий
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
саля́рый, ‑я, м.
Спецыяльна абсталяванае месца, дзе прымаюць сонечныя вапны, лечацца сонечнымі прамянямі. Па балконах і пляцоўках карпусоў абсталяваны салярыі для прыёму сонечных ваннаў. Таўлай.
[Лац. solarium.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
соля́рий мед. саля́рый, -рыя м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)