са́льда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. са́льда са́льда
Р. са́льда са́льда
Д. са́льда са́льда
В. са́льда са́льда
Т. са́льда са́льда
М. са́льда са́льда

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

са́льда, нескл., н. (спец.).

Астатак, розніца паміж прыходам і расходам рахунку.

С. гандлёвага балансу.

|| прым. са́льдавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́льда нескл., ср., бухг. са́льдо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́льда, нескл., н.

Спец. Астатак, розніца паміж прыходам і расходам рахунку. Сальда гандлёвага балансу.

[Іт. saldo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́льдавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сальда. Сальдавы баланс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́льдо бухг. и пр. са́льда нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сальдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Спец. Вызначыць (вызначаць) сальда. Сальдаваць рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)