Verbum

сале́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да салетры, утрымлівае яе. Салетравы пах. // Звязаны з вытворчасцю салетры. Салетравы завод.

салетраварэ́нне, ‑я, н.

Вытворчасць салетры.

салетраўтварэ́нне, ‑я, н.

Утварэнне салетры. Працэс салетраўтварэння.

салетрава́р, ‑а, м.

Работнік, які заняты на вытворчасці салетры.

карбані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Выбуховае рэчыва, якое складаецца з нітрагліцэрыны, аржаной мукі і салетры; слабы дынаміт.

[Лац. carbo, carbonis — вугаль.]

салетрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) што‑н. хімічным спосабам для атрымання салетры або для ўвядзення яе ў састаў чаго‑н.

по́рах, ‑у, м.

1. Выбуховае рэчыва, якое ўжываецца для вырабу зарадаў агнястрэльнай зброі. Ёсць што бараніць нам і чым бараніцца, Скала непрыступная наша граніца, І пораху хопіць у нас, і свінц[у]. Крапіва.

2. Разм. Пра вельмі жвавага, рухавага чалавека; пра вельмі запальчывага чалавека. Сярод .. [незадаволеных] быў Апанас Хмель, чалавек нецярплівы, словам — іскра, порах. Пестрак.

•••

Бяздымны порах — порах, які гарыць без дыму.

Дымны порах — выбуховая сумесь з салетры, серы і драўніннага вугалю.

Бочка з порахам гл. бочка.

Не нюхаць пораху гл. нюхаць.

Не хапае пораху гл. хапаць.

Пахне порахам гл. пахнуць.

Трымаць порах сухім гл. трымаць.