салетры

т. 14, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сале́тра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сале́тра
Р. сале́тры
Д. сале́тры
В. сале́тру
Т. сале́трай
сале́траю
М. сале́тры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сале́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да салетры, утрымлівае яе. Салетравы пах. // Звязаны з вытворчасцю салетры. Салетравы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салетраварэ́нне, ‑я, н.

Вытворчасць салетры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салетраўтварэ́нне, ‑я, н.

Утварэнне салетры. Працэс салетраўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салетрава́р, ‑а, м.

Работнік, які заняты на вытворчасці салетры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Выбуховае рэчыва, якое складаецца з нітрагліцэрыны, аржаной мукі і салетры; слабы дынаміт.

[Лац. carbo, carbonis — вугаль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМІЯ́ЧНАЯ САЛЕ́ТРА,

гл. ў арт. Салетры.

т. 1, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

салетрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) што‑н. хімічным спосабам для атрымання салетры або для ўвядзення яе ў састаў чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АКВАНІ́ТЫ,

воданапоўненыя пластычныя выбуховыя рэчывы на аснове аміячнай салетры і тратылу. Цеплата выбуху каля 4,6 МДж/кг. Малаадчувальныя да мех. ўздзеяння. Выкарыстоўваюць у шахтах і рудніках, бяспечных па газе і пыле.

т. 1, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)