саланава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саланава́ты |
саланава́тая |
саланава́тае |
саланава́тыя |
| Р. |
саланава́тага |
саланава́тай
саланава́тае |
саланава́тага |
саланава́тых |
| Д. |
саланава́таму |
саланава́тай |
саланава́таму |
саланава́тым |
| В. |
саланава́ты (неадуш.)
саланава́тага (адуш.) |
саланава́тую |
саланава́тае |
саланава́тыя (неадуш.)
саланава́тых (адуш.) |
| Т. |
саланава́тым |
саланава́тай
саланава́таю |
саланава́тым |
саланава́тымі |
| М. |
саланава́тым |
саланава́тай |
саланава́тым |
саланава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саланава́ты, см. саленава́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саланава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і саленаваты. Віктар з найвялікшай асалодай угрызаецца маладымі зубамі ў крыху ўвільготнены, саланаваты з кіслінкай сухар. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
солонова́тый саланава́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)