саламя́ны гл. салома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саламя́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саламя́ны саламя́ная саламя́нае саламя́ныя
Р. саламя́нага саламя́най
саламя́нае		 саламя́нага саламя́ных
Д. саламя́наму саламя́най саламя́наму саламя́ным
В. саламя́ны (неадуш.)
саламя́нага (адуш.)		 саламя́ную саламя́нае саламя́ныя (неадуш.)
саламя́ных (адуш.)
Т. саламя́ным саламя́най
саламя́наю		 саламя́ным саламя́нымі
М. саламя́ным саламя́най саламя́ным саламя́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саламя́ны в разн. знач. соло́менный;

~ная страха́ — соло́менная кры́ша;

с. ко́лер — соло́менный цвет;

◊ ~ная ўдава́ — соло́менная вдова́;

с. ўдаве́ц — соло́менный вдове́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саламя́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да саломы. Саламяны стог. Саламяны пыл. // Зроблены з саломы. Саламяны капялюш. Саламяная страха. // Набіты саломай. Саламяны сяннік.

2. Светла-жоўты, колеру саломы. У блакітных вачах [Якуба], што сядзелі глыбока пад колкімі саламянымі бровамі, усё яшчэ жыла незадаволенасць сынам. Савіцкі.

•••

Саламяная ўдава гл. удава.

Саламяны ўдавец гл. удавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сало́ма, -ы, ж.

Сухія сцёблы злакавых раслін, што застаюцца пасля абмалоту.

Аўсяная с.

|| памянш. сало́мка, -і, ДМ -мцы, ж.

|| прым. саламя́ны, -ая, -ае.

Салямяная страха.

С. колер (светла-жоўты). Саламяная сурвэтка (з саломы).

◊

Саламяная ўдава (жарт.) — жанчына, якая знаходзіцца ў часовай разлуцы з мужам.

Саламяны ўдавец (жарт.) — мужчына, які знаходзіцца ў часовай разлуцы з жонкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залаці́ста-саламя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залаці́ста-саламя́ны залаці́ста-саламя́ная залаці́ста-саламя́нае залаці́ста-саламя́ныя
Р. залаці́ста-саламя́нага залаці́ста-саламя́най
залаці́ста-саламя́нае		 залаці́ста-саламя́нага залаці́ста-саламя́ных
Д. залаці́ста-саламя́наму залаці́ста-саламя́най залаці́ста-саламя́наму залаці́ста-саламя́ным
В. залаці́ста-саламя́ны (неадуш.)
залаці́ста-саламя́нага (адуш.)		 залаці́ста-саламя́ную залаці́ста-саламя́нае залаці́ста-саламя́ныя (неадуш.)
залаці́ста-саламя́ных (адуш.)
Т. залаці́ста-саламя́ным залаці́ста-саламя́най
залаці́ста-саламя́наю		 залаці́ста-саламя́ным залаці́ста-саламя́нымі
М. залаці́ста-саламя́ным залаці́ста-саламя́най залаці́ста-саламя́ным залаці́ста-саламя́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брыль, брыля́, мн. брылі́, -ёў, м.

1. Казырок шапкі.

2. Капялюш з палямі.

Саламяны б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соло́менный саламя́ны;

◊

соло́менная вдова́ саламя́ная ўдава́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавя́сла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Саламяны жгут для звязвання снапоў, кулёў.

2. Звязка, вясло².

П. ключоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удаве́ц (род. удаўца́) м. вдове́ц;

◊ саламя́ны ўдаве́ц — соло́менный вдове́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)