сакрэ́цыя, -і, ж. (спец.).

Выдзяленне сакрэту² клеткамі залозы.

Залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

Сакраторная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сакрэ́цыя
Р. сакрэ́цыі
Д. сакрэ́цыі
В. сакрэ́цыю
Т. сакрэ́цыяй
сакрэ́цыяю
М. сакрэ́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя ж., физиол. секре́ция;

зало́зы ўну́транай ~цыі — же́лезы вну́тренней секре́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя, ‑і, ж.

Выпрацоўка і выдзяленне асобых рэчываў, патрэбных для жыццядзейнасці арганізма. Залозы ўнутранай сакрэцыі.

[Ад лац. secretio — аддзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апокри́новый физиол. апакры́навы;

апокри́новая секре́ция апакры́навая сакрэ́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секре́ция физиол. сакрэ́цыя, -цыі ж.;

же́лезы вну́тренней секре́ции зало́зы ўну́транай сакрэ́цыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вну́тренний в разн. знач. уну́траны;

вну́тренний смысл уну́траны сэнс;

вну́тренняя поли́тика уну́траная палі́тыка;

вну́тренние боле́зни мед. уну́траныя хваро́бы;

вну́тренний карма́н уну́траная кішэ́нь;

вну́тренняя секре́ция физиол. уну́траная сакрэ́цыя;

вну́треннее у́хо анат. уну́транае ву́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)