сакрэ́цыя, -і, ж. (спец.).

Выдзяленне сакрэту² клеткамі залозы.

Залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

Сакраторная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сакрэ́цыя
Р. сакрэ́цыі
Д. сакрэ́цыі
В. сакрэ́цыю
Т. сакрэ́цыяй
сакрэ́цыяю
М. сакрэ́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя ж., физиол. секре́ция;

зало́зы ўну́транай ~цыі — же́лезы вну́тренней секре́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя, ‑і, ж.

Выпрацоўка і выдзяленне асобых рэчываў, патрэбных для жыццядзейнасці арганізма. Залозы ўнутранай сакрэцыі.

[Ад лац. secretio — аддзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сакрэцыя (біял.) 7/475; 9/321—322; 10/475

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сакрэцыя,

утварэнне і вывядзенне рэчыва з клеткі.

т. 14, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сакрэцыя,

мінеральны агрэгат, што запаўняе пустоты ў горных пародах.

т. 14, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сакрэ́цыя ж. фізіял. Sekretin f -, -en;

уну́траная сакрэ́цыя nnere Sekretin

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сакрэ́цыя

(лац. secretio = выдзяленне)

выпрацоўка і выдзяленне залозамі асобых рэчываў (сакрэтаў2), неабходных для жыццядзейнасці арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сакрэ́цыя

(лац. secretio = выдзяленне)

выпрацоўка і выдзяленне залозамі асобых рэчываў (сакрэтаў2), неабходных для жыццядзейнасці арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)