Сако́льнічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сако́льнічы
Р. Сако́льніч
Сако́льнічаў
Д. Сако́льнічам
В. Сако́льнічы
Т. Сако́льнічамі
М. Сако́льнічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сако́льнічы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сако́льнічы сако́льнічая сако́льнічае сако́льнічыя
Р. сако́льнічага сако́льнічай
сако́льнічае		 сако́льнічага сако́льнічых
Д. сако́льнічаму сако́льнічай сако́льнічаму сако́льнічым
В. сако́льнічы (неадуш.)
сако́льнічага (адуш.)		 сако́льнічую сако́льнічае сако́льнічыя (неадуш.)
сако́льнічых (адуш.)
Т. сако́льнічым сако́льнічай
сако́льнічаю		 сако́льнічым сако́льнічымі
М. сако́льнічым сако́льнічай сако́льнічым сако́льнічых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сако́льнічы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. сако́льнічы сако́льнічыя
Р. сако́льнічага сако́льнічых
Д. сако́льнічаму сако́льнічым
В. сако́льнічага сако́льнічых
Т. сако́льнічым сако́льнічымі
М. сако́льнічым сако́льнічых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сако́льнічы сущ., ист. соко́льничий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сако́льнічы, ‑ага, м.

У 15–17 стст. на Русі — баярын, які ведаў царскім сакаліным паляваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соко́льничий сущ., ист. сако́льнічы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)