Сако́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Сако́вічы |
| Р. |
Сако́віч
Сако́вічаў |
| Д. |
Сако́вічам |
| В. |
Сако́вічы |
| Т. |
Сако́вічамі |
| М. |
Сако́вічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
круце́ль, ‑цяля́, м.
Разм. Хітрун, махляр. Такой лісліваю прымоўкай Сустрэў пан Богут бабыля, Каб акруціць сваёй вяроўкай, Дасціпным ходам круцяля. Колас. У гэтым Платон не зусім памыляўся: частка завознікаў пасля яго памолу шукала іншых млыноў, а праз людзей з гневам перадавалі, што Саковічы — мярзотнікі, басякі, жулікі і круцялі і што іх ай як добра было б на асіне павесіць! Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)