сагну́ты
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			сагну́ты | 
					сагну́тая | 
					сагну́тае | 
					сагну́тыя | 
					
		
			| Р. | 
			сагну́тага | 
					сагну́тай сагну́тае | 
					сагну́тага | 
					сагну́тых | 
					
		
			| Д. | 
			сагну́таму | 
					сагну́тай | 
					сагну́таму | 
					сагну́тым | 
					
		
			| В. | 
			сагну́ты (неадуш.) сагну́тага (адуш.) | 
					сагну́тую | 
					сагну́тае | 
					сагну́тыя (неадуш.) сагну́тых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			сагну́тым | 
					сагну́тай сагну́таю | 
					сагну́тым | 
					сагну́тымі | 
					
		
			| М. | 
			сагну́тым | 
					сагну́тай | 
					сагну́тым | 
					сагну́тых | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сагну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			сагну́ты | 
					сагну́тая | 
					сагну́тае | 
					сагну́тыя | 
					
		
			| Р. | 
			сагну́тага | 
					сагну́тай сагну́тае | 
					сагну́тага | 
					сагну́тых | 
					
		
			| Д. | 
			сагну́таму | 
					сагну́тай | 
					сагну́таму | 
					сагну́тым | 
					
		
			| В. | 
			сагну́ты (неадуш.) сагну́тага (адуш.) | 
					сагну́тую | 
					сагну́тае | 
					сагну́тыя (неадуш.) сагну́тых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			сагну́тым | 
					сагну́тай сагну́таю | 
					сагну́тым | 
					сагну́тымі | 
					
		
			| М. | 
			сагну́тым | 
					сагну́тай | 
					сагну́тым | 
					сагну́тых | 
					
		
 
	Кароткая форма: сагну́та.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сагну́ты
1. в разн. знач. со́гнутый;
2. покорёженный, изо́гнутый;
1, 2 см. сагну́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
сагну́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сагнуць.
2. у знач. прым. Складзены пад вуглом у суставе (пра канечнасці). Баец ужо спаў, шырока раскінуўшы рукі з сагнутымі пальцамі. Федасеенка. // Які прымае дугападобную форму пры згінанні. Толькі на астраўку між кустоў мільгалі іх [хлопцаў] сагнутыя спіны. Няхай. // Скрыўлены, згорблены. Супроць брамы гэтага доміка сядзела сагнутая худая жанчына сярэдніх гадоў. Бядуля. // Пахілены (пра дрэва, расліны). Сагнутая вярба. // Пагнуты. Сагнутая бляшанка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
паўсагну́ты, -ая, -ае.
Сагнуты напалавіну, прыгнуты.
Замерці ў паўсагнутым становішчы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
напаўсагну́ты, -ая, -ае.
Трохі, не зусім сагнуты.
Н. цвік.
Напаўсагнутыя ногі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
изо́гнутый вы́гнуты, сагну́ты;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
скорёженный скараба́чаны, сагну́ты, пагну́ты;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
скоро́бленный скараба́чаны; сагну́ты, пагну́ты.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
согбе́нный уст. зго́рблены, сагну́ты.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)