сабалі́ны гл. собаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабалі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сабалі́ны сабалі́ная сабалі́нае сабалі́ныя
Р. сабалі́нага сабалі́най
сабалі́нае		 сабалі́нага сабалі́ных
Д. сабалі́наму сабалі́най сабалі́наму сабалі́ным
В. сабалі́ны (неадуш.)
сабалі́нага (адуш.)		 сабалі́ную сабалі́нае сабалі́ныя (неадуш.)
сабалі́ных (адуш.)
Т. сабалі́ным сабалі́най
сабалі́наю		 сабалі́ным сабалі́нымі
М. сабалі́ным сабалі́най сабалі́ным сабалі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабалі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сабалі́ны сабалі́ная сабалі́нае сабалі́ныя
Р. сабалі́нага сабалі́най
сабалі́нае		 сабалі́нага сабалі́ных
Д. сабалі́наму сабалі́най сабалі́наму сабалі́ным
В. сабалі́ны (неадуш.)
сабалі́нага (адуш.)		 сабалі́ную сабалі́нае сабалі́ныя (неадуш.)
сабалі́ных (адуш.)
Т. сабалі́ным сабалі́най
сабалі́наю		 сабалі́ным сабалі́нымі
М. сабалі́ным сабалі́най сабалі́ным сабалі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабалі́ны соболи́ный; собо́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабалі́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да собаля. Сабаліны запаведнік.

2. Нар.-паэт. Густы, цёмны, шаўкавісты (пра бровы). Сабаліныя бровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́баль, -я, мн. -і, -яў, м.

Драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурага колеру, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. сабалёвы, -ая, -ае, сабалі́ны, -ая, -ае і со́балевы, -ая, -ае.

Сабалёвая шапка.

Сабаліныя бровы (перан.: густыя, цёмныя, шаўкавістыя; нар.-паэт.). Собалевы след.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабалі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сабалі́на сабалі́ны
Р. сабалі́ны сабалі́н
Д. сабалі́не сабалі́нам
В. сабалі́ну сабалі́ны
Т. сабалі́най
сабалі́наю		 сабалі́намі
М. сабалі́не сабалі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паланці́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Футравая або аксамітавая жаночая наплечная накідка (шаль), а таксама вялікая і шырокая хустка.

Сабаліны п.

|| прым. паланці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паланці́н, ‑а, м.

Жаночая накідка ў выглядзе шырокага шаля з футра або аксаміту. Сабаліны паланцін.

[Фр. palatine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

собо́лий и соболи́ный сабалі́ны, со́балеў; (сделанный из меха соболя) сабалёвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)