рэфлекты́ўны гл. рэфлекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэфлекты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфлекты́ўны рэфлекты́ўная рэфлекты́ўнае рэфлекты́ўныя
Р. рэфлекты́ўнага рэфлекты́ўнай
рэфлекты́ўнае		 рэфлекты́ўнага рэфлекты́ўных
Д. рэфлекты́ўнаму рэфлекты́ўнай рэфлекты́ўнаму рэфлекты́ўным
В. рэфлекты́ўны (неадуш.)
рэфлекты́ўнага (адуш.)		 рэфлекты́ўную рэфлекты́ўнае рэфлекты́ўныя (неадуш.)
рэфлекты́ўных (адуш.)
Т. рэфлекты́ўным рэфлекты́ўнай
рэфлекты́ўнаю		 рэфлекты́ўным рэфлекты́ўнымі
М. рэфлекты́ўным рэфлекты́ўнай рэфлекты́ўным рэфлекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфлекты́ўны физиол. рефлекти́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфлекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Міжвольны, машынальны, несвядомы; рэфлекторны. Чаму .. [Веньямін] увесь час думае цытатамі? Можа, у душы няма нічога ўласнага? Дык чаму ён так пакутуе? Яго дамінуючым настроем з’яўляецца сум. Гэта даўно ведаюць многія. «Ты вялы і рэфлектыўны, як Дон-Кіхот...» Гэта сказала Зіна Бандарчык. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфле́кс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Міжвольная рэакцыя арганізма на знешнія або ўнутраныя раздражняльнікі.

Рэфлексы галаўнога мозга.

Безумоўны р. (прыроджаны). Умоўны р. (набыты ў выніку неаднаразовага ўздзеяння раздражняльнікаў).

|| прым. рэфлекто́рны, -ая, -ае і рэфлекты́ўны, -ая, -ае.

Рэфлекторная рэакцыя.

Рэфлектыўныя рухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рефлекти́вный книжн. рэфлекты́ўны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфлексі́ўны, см. рэфлекты́ўны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфлексі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рэфлектыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)