рэфармі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Прыхільнік рэфармізму.

|| ж. рэфармі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэфармі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэфармі́ст рэфармі́сты
Р. рэфармі́ста рэфармі́стаў
Д. рэфармі́сту рэфармі́стам
В. рэфармі́ста рэфармі́стаў
Т. рэфармі́стам рэфармі́стамі
М. рэфармі́сце рэфармі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфармі́ст м., полит. реформи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфармі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік рэфармізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-рэфармі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сацыя́л-рэфармі́ст сацыя́л-рэфармі́сты
Р. сацыя́л-рэфармі́ста сацыя́л-рэфармі́стаў
Д. сацыя́л-рэфармі́сту сацыя́л-рэфармі́стам
В. сацыя́л-рэфармі́ста сацыя́л-рэфармі́стаў
Т. сацыя́л-рэфармі́стам сацыя́л-рэфармі́стамі
М. сацыя́л-рэфармі́сце сацыя́л-рэфармі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

реформи́ст полит. рэфармі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфармі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да рэфарміст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)