рэфармі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэфармі́ст рэфармі́сты
Р. рэфармі́ста рэфармі́стаў
Д. рэфармі́сту рэфармі́стам
В. рэфармі́ста рэфармі́стаў
Т. рэфармі́стам рэфармі́стамі
М. рэфармі́сце рэфармі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)