рэто́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -то́рт і -аў, ж. (спец.).

Лабараторная пасудзіна з доўгім выгнутым горлам, якая выкарыстоўваецца часцей для перагонкі вадкасцей.

|| прым. рэто́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэто́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэто́рта рэто́рты
Р. рэто́рты рэто́рт
рэто́ртаў
Д. рэто́рце рэто́ртам
В. рэто́рту рэто́рты
Т. рэто́ртай
рэто́ртаю		 рэто́ртамі
М. рэто́рце рэто́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэто́рта ж. рето́рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэто́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Пасудзіна з доўгім адагнутым убок горлам для перагонкі вадкасцей.

[Ад лац. retorta — павернутая назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рето́рта спец. рэто́рта, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нале́мбік ’слабіцельнае’ (Бяльк.). Відаць, са спалучэння на алембік (перагнаць), параўн. у слоўніку Насовіча пад алёмбік ’перагонны апарат, рэторта, куб’, вядомае з XVII ст.; ст.-бел. алембикъ (олембикъ) запазычана (Булыка, Лекс. запазыч., 94) са ст.-польск. alembik (< лац. alambicum, ад араб. al‑ ’aribiq).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рато́рда ’спецыяльная печ на смалакурным заводзе’ (Скарбы). Параўн. рэто́рта ’хімічны посуд з выгнутым горлам’ (ТСБМ), што, відаць, запазычана з рус. рето́рта ’тс’. Тэхнічны тэрмін запазычаны, хутчэй за ўсё, вусным шляхам (азванчэнне т у інтэрвакальным становішчы) з ням. Retorte ’тс’, што з франц. retorte з лац. retortus ’загнуты назад, выгнуты’ (< retorqueō, ‑ēre), гл. Фасмер, 3, 475.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)