рэкруцкі - Пошук

рэ́круцкі

прыметнік, адносны

Іншыя варыянты: рэкру́цкі.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэкру́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэкру́цкі	рэкру́цкая	рэкру́цкае	рэкру́цкія
Р.	рэкру́цкага	рэкру́цкай рэкру́цкае	рэкру́цкага	рэкру́цкіх
Д.	рэкру́цкаму	рэкру́цкай	рэкру́цкаму	рэкру́цкім
В.	рэкру́цкі (неадуш.) рэкру́цкага (адуш.)	рэкру́цкую	рэкру́цкае	рэкру́цкія (неадуш.) рэкру́цкіх (адуш.)
Т.	рэкру́цкім	рэкру́цкай рэкру́цкаю	рэкру́цкім	рэкру́цкімі
М.	рэкру́цкім	рэкру́цкай	рэкру́цкім	рэкру́цкіх

Іншыя варыянты: рэ́круцкі.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэкру́цкі ист. рекру́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэкру́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэкрута. Рэкруцкі набор. Рэкруцкая павіннасць. Рэкруцкія песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́крут, -а, М -руце, мн. -ы, -аў, м.

У Расіі з 1705 па 1874 г.: салдат-навабранец.

Здаць у рэкруты (па воінскім абавязку). Пайсці ў рэкруты (па найме).

|| прым. рэкру́цкі, -ая, -ае.

Рэкруцкая павіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рекру́тский рэкру́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́р, -ру м.

1. в разн. знач. набо́р;

склада́ны н. — сло́жный набо́р;

адда́ць ру́капіс у н. — отда́ть ру́копись в набо́р;

н. інструме́нтаў — набо́р инструме́нтов;

рэкру́цкі н. — ист. рекру́тский набо́р;

2. (комплект) прибо́р;

пячны́ н. — печно́й прибо́р;

ако́нны і дзвярны́ н. — око́нный и дверно́й прибо́р;

◊ н. слоў — набо́р слов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum