рэзо́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэзо́нны рэзо́нная рэзо́ннае рэзо́нныя
Р. рэзо́ннага рэзо́ннай
рэзо́ннае		 рэзо́ннага рэзо́нных
Д. рэзо́ннаму рэзо́ннай рэзо́ннаму рэзо́нным
В. рэзо́нны (неадуш.)
рэзо́ннага (адуш.)		 рэзо́нную рэзо́ннае рэзо́нныя (неадуш.)
рэзо́нных (адуш.)
Т. рэзо́нным рэзо́ннай
рэзо́ннаю		 рэзо́нным рэзо́ннымі
М. рэзо́нным рэзо́ннай рэзо́нным рэзо́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэзо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дастаткова разумных падстаў, абгрунтаваны. [Старога] хацелі затрымаць, прыводзілі рэзонныя доказы. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)