рэда́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які рэдагуе што-н.; спецыяліст па рэдагаванні.

Р. газеты.

Адказны р.

Тэхнічны р.

|| ж. рэда́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. рэда́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэда́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэда́ктар рэда́ктары
Р. рэда́ктара рэда́ктараў
Д. рэда́ктару рэда́ктарам
В. рэда́ктара рэда́ктараў
Т. рэда́ктарам рэда́ктарамі
М. рэда́ктару рэда́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэда́ктар м. реда́ктор;

адка́зны р. — отве́тственный реда́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэда́ктар, ‑а, м.

1. Той, хто правіць, рэдагуе які‑н. тэкст, рукапіс. Літаратурны рэдактар.

2. Кіраўнік выдання (газеты, кнігі і пад.), які зацвярджае яго змест. Чарнявы намячаўся калі не ў рэдактары, дык у намеснікі рэдактара першай беларускай газеты, якая мелася выходзіць у бліжэйшыя дні. Колас. У прыемнай рэдактара было бязлюдна. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэф-рэда́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шэф-рэда́ктар шэф-рэда́ктары
Р. шэф-рэда́ктара шэф-рэда́ктараў
Д. шэф-рэда́ктару шэф-рэда́ктарам
В. шэф-рэда́ктара шэф-рэда́ктараў
Т. шэф-рэда́ктарам шэф-рэда́ктарамі
М. шэф-рэда́ктару шэф-рэда́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

реда́ктор рэда́ктар, -ра м.;

отве́тственный реда́ктор адка́зны рэда́ктар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэхрэ́д, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: тэхнічны рэдактар, работнік выдавецтва, які займаецца паліграфічным афармленнем выдання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Пакрыць рознымі штрыхамі, неакуратна спісаць.

С. чысты аркуш паперы.

2. Зрабіць многа правак, закрэсліць у многіх месцах.

Рэдактар скрэмзаў артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літрэда́ктар м. (літарату́рны рэда́ктар) литреда́ктор (литерату́рный реда́ктор)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

техре́д (техни́ческий реда́ктор) тэхрэ́д, -да м. (тэхні́чны рэда́ктар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)