рэвальва́цыя, -і, ж. (спец.).

Афіцыйнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

|| прым. рэвальвацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэвальва́цыя
Р. рэвальва́цыі
Д. рэвальва́цыі
В. рэвальва́цыю
Т. рэвальва́цыяй
рэвальва́цыяю
М. рэвальва́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя ж., эк. ревальва́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя, ‑і, ж.

Афіцыяльнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

[Ад лац. re — зноў і valere — каштаваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ревальва́ция фин. рэвальва́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)