Verbum

анлайнавы слоўнік

рэвальва́цыя, -і, ж. (спец.).

Афіцыйнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

|| прым. рэвальвацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя ж., эк. ревальва́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя, ‑і, ж.

Афіцыяльнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

[Ад лац. re — зноў і valere — каштаваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэвальвацыя 4/8; 9/231

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэвальва́цыя

(ад рэ- + вальвацыя)

афіцыяльнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або павышэнне яе ў адносінах да валют іншых краін (проціл. дэвальвацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэвальва́цыя

(фр. révaluation)

павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі або павышэнне яе курсу ў адносінах да валют іншых краін (проціл. дэвальвацыя 1).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ревальва́ция фин. рэвальва́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

revaluation [ˌri:væljuˈeɪʃn] n. рэвальва́цыя, пераацэ́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rewaloryzacja

ж. эк. рэваларызацыя; рэвальвацыя;

rewaloryzacja waluty — рэвальвацыя валюты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)