рыча́ние ср. рыка́нне, -ння ср., рык, род. ры́ку м.; (рёв) роў, род. ро́ву м.; (собаки) гы́рканне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гы́рканне ср.

1. рыча́ние;

2. перен., разг. рыча́ние, ря́вканье;

1, 2 см. гы́ркаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́рканне ср., разг.

1. рыча́ние;

2. га́рканье;

1, 2 см. га́ркаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыка́нне ср.

1. мыча́ние, рёв м.;

2. рыка́ние, рыча́ние; см. рыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурча́нне ср.

1. рыча́ние, ворча́ние, урча́ние;

2. разг., неодобр. ворча́ние, бурча́ние, брюзжа́ние;

3. бурча́ние, урча́ние;

1-3 см. бурча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рык (род. ры́ку) м.

1. (о рогатом скоте) мыча́ние ср.; рёв; рык, ры́кание ср.;

2. (о зверях) рык, рыча́ние ср.; см. рыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)