рыф¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шэраг падводных або выступаючых з вады скалістых узвышэнняў марскога дна.

Каралавыя рыфы.

|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́ф ры́фы
Р. ры́фа ры́фаў
Д. ры́фу ры́фам
В. ры́ф ры́фы
Т. ры́фам ры́фамі
М. ры́фе ры́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыф², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адтуліна або пятля на парусе, у якія прасоўваецца завязка для сцягвання яго.

Брыць рыфы (змяншаць плошчу паруса пры моцным ветры).

|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыф I м. (возвышение морского дна) риф;

кара́лавыя ры́фы — кора́лловые ри́фы

рыф II м., мор. риф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыф ​1, ‑а, м.

Падводнае ці надводнае ўзвышэнне марскога дна, небяспечнае для суднаходства. У трумы хлынула вада імкліва, І далей карабель плысці не змог. Пад хвалямі затоены, маўкліва сваю ахвяру Рыф сцярог... Валасевіч.

[Ням. Riff.]

рыф ​2, ‑а, м.

Папярочны рад прадзетых праз парус вяровак, пры дапамозе якіх можна паменшыць плошчу паруса.

[Гал. reef, rif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыф-ба́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыф-ба́нт рыф-ба́нты
Р. рыф-ба́нта рыф-ба́нтаў
Д. рыф-ба́нту рыф-ба́нтам
В. рыф-ба́нт рыф-ба́нты
Т. рыф-ба́нтам рыф-ба́нтамі
М. рыф-ба́нце рыф-ба́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыф-крэ́нгельс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыф-крэ́нгельс рыф-крэ́нгельсы
Р. рыф-крэ́нгельса рыф-крэ́нгельсаў
Д. рыф-крэ́нгельсу рыф-крэ́нгельсам
В. рыф-крэ́нгельс рыф-крэ́нгельсы
Т. рыф-крэ́нгельсам рыф-крэ́нгельсамі
М. рыф-крэ́нгельсе рыф-крэ́нгельсах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыф-штэ́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыф-штэ́рт рыф-штэ́рты
Р. рыф-штэ́рта рыф-штэ́ртаў
Д. рыф-штэ́рту рыф-штэ́ртам
В. рыф-штэ́рт рыф-штэ́рты
Т. рыф-штэ́ртам рыф-штэ́ртамі
М. рыф-штэ́рце рыф-штэ́ртах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патэ́нт-ры́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. патэ́нт-ры́ф патэ́нт-ры́фы
Р. патэ́нт-ры́фа патэ́нт-ры́фаў
Д. патэ́нт-ры́фу патэ́нт-ры́фам
В. патэ́нт-ры́ф патэ́нт-ры́фы
Т. патэ́нт-ры́фам патэ́нт-ры́фамі
М. патэ́нт-ры́фе патэ́нт-ры́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

риф​I геол. рыф, род. ры́фа м.;

подво́дный риф падво́дны рыф.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)