плутакра́тыя, -і, ж. (кніжн.).

Палітычнае панаванне, улада багатых.

Рымская п.

|| прым. плутакраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́лы, -аў, адз. гал, -а, м.

1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.

2. Французы (уст., паэт.).

|| прым. га́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́мскі ры́мская ры́мскае ры́мскія
Р. ры́мскага ры́мскай
ры́мскае		 ры́мскага ры́мскіх
Д. ры́мскаму ры́мскай ры́мскаму ры́мскім
В. ры́мскі (неадуш.)
ры́мскага (адуш.)		 ры́мскую ры́мскае ры́мскія (неадуш.)
ры́мскіх (адуш.)
Т. ры́мскім ры́мскай
ры́мскаю		 ры́мскім ры́мскімі
М. ры́мскім ры́мскай ры́мскім ры́мскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́рыя ж., ист., юр. ку́рия;

○ ры́мская (па́пская) к. — ри́мская (па́пская) ку́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпе́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам.

Рымская і.

2. перан. Буйная манаполія, якая ажыццяўляе кантроль над пэўнай галіной прамысловасці, над якой-н. дзейнасцю.

Імперыя прэсы.

|| прым. імпе́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́рыя, -і, ж.

1. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме (гіст.).

2. Разрад выбаршчыкаў, падзеленых па нацыянальнай, маёмаснай і іншых адзнаках.

Дваранская к.

○

Папская (Рымская) курыя — вярхоўны орган, цераз які Папа Рымскі ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.

|| прым. курыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́лы, ‑аў; адз. гал, ‑а, м.

1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія ў 4–1 стст. да н. э. насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.

2. Уст. паэт. Французы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́ла-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ла-ры́мскі га́ла-ры́мская га́ла-ры́мскае га́ла-ры́мскія
Р. га́ла-ры́мскага га́ла-ры́мскай
га́ла-ры́мскае		 га́ла-ры́мскага га́ла-ры́мскіх
Д. га́ла-ры́мскаму га́ла-ры́мскай га́ла-ры́мскаму га́ла-ры́мскім
В. га́ла-ры́мскі (неадуш.)
га́ла-ры́мскага (адуш.)		 га́ла-ры́мскую га́ла-ры́мскае га́ла-ры́мскія (неадуш.)
га́ла-ры́мскіх (адуш.)
Т. га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскай
га́ла-ры́мскаю		 га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскімі
М. га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскай га́ла-ры́мскім га́ла-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эліністы́чна-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эліністы́чна-ры́мскі эліністы́чна-ры́мская эліністы́чна-ры́мскае эліністы́чна-ры́мскія
Р. эліністы́чна-ры́мскага эліністы́чна-ры́мскай
эліністы́чна-ры́мскае		 эліністы́чна-ры́мскага эліністы́чна-ры́мскіх
Д. эліністы́чна-ры́мскаму эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскаму эліністы́чна-ры́мскім
В. эліністы́чна-ры́мскі (неадуш.)
эліністы́чна-ры́мскага (адуш.)		 эліністы́чна-ры́мскую эліністы́чна-ры́мскае эліністы́чна-ры́мскія (неадуш.)
эліністы́чна-ры́мскіх (адуш.)
Т. эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскай
эліністы́чна-ры́мскаю		 эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскімі
М. эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грэ́ка-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-ры́мскі грэ́ка-ры́мская грэ́ка-ры́мскае грэ́ка-ры́мскія
Р. грэ́ка-ры́мскага грэ́ка-ры́мскай
грэ́ка-ры́мскае		 грэ́ка-ры́мскага грэ́ка-ры́мскіх
Д. грэ́ка-ры́мскаму грэ́ка-ры́мскай грэ́ка-ры́мскаму грэ́ка-ры́мскім
В. грэ́ка-ры́мскі (неадуш.)
грэ́ка-ры́мскага (адуш.)		 грэ́ка-ры́мскую грэ́ка-ры́мскае грэ́ка-ры́мскія (неадуш.)
грэ́ка-ры́мскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскай
грэ́ка-ры́мскаю		 грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскімі
М. грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскай грэ́ка-ры́мскім грэ́ка-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)