эліністы́чна-ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эліністы́чна-ры́мскі эліністы́чна-ры́мская эліністы́чна-ры́мскае эліністы́чна-ры́мскія
Р. эліністы́чна-ры́мскага эліністы́чна-ры́мскай
эліністы́чна-ры́мскае		 эліністы́чна-ры́мскага эліністы́чна-ры́мскіх
Д. эліністы́чна-ры́мскаму эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскаму эліністы́чна-ры́мскім
В. эліністы́чна-ры́мскі (неадуш.)
эліністы́чна-ры́мскага (адуш.)		 эліністы́чна-ры́мскую эліністы́чна-ры́мскае эліністы́чна-ры́мскія (неадуш.)
эліністы́чна-ры́мскіх (адуш.)
Т. эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскай
эліністы́чна-ры́мскаю		 эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскімі
М. эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскім эліністы́чна-ры́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)