Ры́бніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ры́бніца
Р. Ры́бніцы
Д. Ры́бніцы
В. Ры́бніцу
Т. Ры́бніцай
Ры́бніцаю
М. Ры́бніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́бніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́бніца ры́бніцы
Р. ры́бніцы ры́бніц
Д. ры́бніцы ры́бніцам
В. ры́бніцу ры́бніц
Т. ры́бніцай
ры́бніцаю		 ры́бніцамі
М. ры́бніцы ры́бніцах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́бніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́бніца ры́бніцы
Р. ры́бніцы ры́бніц
Д. ры́бніцы ры́бніцам
В. ры́бніцу ры́бніцы
Т. ры́бніцай
ры́бніцаю		 ры́бніцамі
М. ры́бніцы ры́бніцах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́бніца, ‑ы, ж.

1. Прамысловае рыбалоўнае судна.

2. Разм. Жан. да рыбнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́бница рыб., обл. ры́бніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)